شعر و غزل

                                تنهای تنها از کوچه تــــنهایــــــت ٰ تــــنهای تــــــنها میروم                      با مــوج اشکم بی صــدا آن سوی دریــــا میروم نام تو را من خط زدم اندر کـــــــــــویر ســینه ام                     با تو نـمودم من وداع ٰ بی تو از ایــــنجا مـــیروم در آن گلستان خیال چــون بــــــاد پـــایـــیز آمدی                    ارزان بدادی عشق خود ٰبــــی عشــق دنیا میروم آتش زدی بر زنــدگی بــــا شعله اش خندان شدی                      بــا آه و درد و نالـــــــه ام با صـــد تمـــنا میروم من میروم از قــــــلب تــو اما تو در قـــــلب منی                      تا تو بسوزی با دلــم بــا دیـــــــن و ترسا میروم از قله های آرزو فــــــتح کــــرده ای نــفرین من                     قــاسم دگر دیوانه شد ٰ مــجنون به صحرا میروم قاسم رنجبر 31/5/90                                                                               &n,همانطوری منم تو باش و با من ...ادامه مطلب

 چشم من در انتظار ت حلقه بر در مانده بود                         گر نشیند اشک بر رخ پس دلی درمانده بود بین من با این دلم  یک  فا صله  دیوار شد                      آخر هر دل شکستن  نامه ی  شرمنده  بود   سالیانی  بس  دراز  من  خورده ام خون جگر                     خون  دل  خوردن  فقط  از  سادگی بنده بود   آرزو ها یم  همه  در زیر غفلت خاک شد                       آنچه بیگانه زلب شد نقشی از آن خنده بود آفرین و مرحبا  باید  به  تو  گفت  نازنین                        در  مقام  زندگی   قاسم  فقط   بازنده  بود  سروده از قاسم رنجبر , ...ادامه مطلب