شعر و غزل

                                       یک معمای تقریبا مشکل

خوب به این معما توجه کن

ده کارتن قند و هر کارتن هزار حبه قند در آن میباشد وهر حبه قند نیز ده گرم است .

ما یک ترازو داریم و شما فقط مجاز بر این هستید که یک بار از این ترازو استفاده کنید فقط یک بار .

حالا در این ده کارتن یکی از آنها حبه های قند نه گرمی هستند .

شما فقط یک بار میتوانید از ترازو استفاده کنید .

چگونه میتوانید بفهمید که کدام کارتن قند درون آن نه گرمی میباشد .

حالا فکر کن و جواب بده

((((((((((((((((((((((((((((((قاسم رنجبراز ایج ))))))))))))))))))))))))))))))))

                                معمای مسابقه اسب سواری

در یک مسابقه اسب سواری که به مسافت پنج کیلومتر قرار هست برگزار شود در روز مسابقه از بلند گو اعلام میشود که سوارکاران محترم و ارجمند توجه فرمایند که مسابقه به گونه ای دیگر برگزار میشود و رییس مسابقات دستور صادر فرمودند که هر امروز آن نفر یا سوار کاری برنده هست که دیرتر به خط پایان برسد .

حال این سوارکاران چه باید بیندیشند که دیرتر به خط پایان برسند و برنده این دوره از سوارکاری را به خود اختصاص دهند .

(((((((((((((((((((((((((((قاسم رنجبر از ایج )))))))))))))))))))))))))))))))

                                        معمای کور و لال

در یک خانه دو نفر زندگی مکنند که یکی از آنها کورمیباشد وچشم  آن غیر قابل دیدن و کور مادر زادی بوده است  و دومی فردی است که لال می باشد و هیچ گونه سخنی نمیتواند بازگو کند .

در این موقعیت پدر فرد کور که چشمهایش نمی بیند از دنیا می رود و فرد لال با خبر هست .

چگونه فرد لال به فرد کور این موضوع را بگوید یا بفهماند ؟

(((((((((((((((((((((((قاسم رنجبر از ایج )))))))))))))))))))))))))))))))        

                              معمای گم شدن پول

سه نفر دوست روزی روزگاری هر کدام ده تومان بر روی هم میگذارند که مجموع این سه ده تومان میشود سی تومان .

آنها به یک مغازه اسباب منزل میروند و یک بخاری که مبلغ آن بیست و پنج تومان بود می خرند.و پنج تومان اضافه را به هر کدام از طرفین نفری یک تومان باز میگردانند .پس تا اینجا هر نفر نه تومان داده است و از پنج تومان سه تومان که به طرفین برگردانده شد و دو تومان باقی مانده را اگر با حاصل ضرب سه تا نه تومان بکنیم یعنی سه تا نه تومان که میشود بیست و هفت تومان و دو تومان باقی مانده را با بیست هفت تومان جمع کنیم میشود بیست و نه تومان که یک تومان کم می آوریم .

سه نه تا بیست و هفت تا  با دو تا میشود بیست نه تا پس یک تومان دیگر کجاست

حالا شما بگویید که این یک تومان کجا رفت ؟

(((((((((((((((((((((((قاسم رنجبر از ایج))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

                             معمای پیدا کردن نام

شما یک نام مردانه بگویید که با ( ل )شروع شود .

البته به غیر ازنام   ((( لقمان))))))

حالا فکرش کن و بگو

(((((((((((((((((((قاسم رنجبر از ایج )))))))))))))))))))))))))))))))))))

                        معمای آسان ریاضی

دوستی به دوست دیگر خود میگوید من چه عددی هستم ؟

ماه و ماه و نیمی از نصف ماه و گر تو هم با ما شوی جملگی صد میشویم .

حدس بزن چه عددی میتواند باشد ؟

ببین چقدر آسان بود .

((((((((((((((((((((((((((((قاسم رنجبر از ایج  ))))))))))))))))))))))))))) 

                                تنهای تنها

از کوچه تــــنهایــــــت ٰ تــــنهای تــــــنها میروم

                     با مــوج اشکم بی صــدا آن سوی دریــــا میروم

نام تو را من خط زدم اندر کـــــــــــویر ســینه ام

                    با تو نـمودم من وداع ٰ بی تو از ایــــنجا مـــیروم

در آن گلستان خیال چــون بــــــاد پـــایـــیز آمدی

                   ارزان بدادی عشق خود ٰبــــی عشــق دنیا میروم

آتش زدی بر زنــدگی بــــا شعله اش خندان شدی

                     بــا آه و درد و نالـــــــه ام با صـــد تمـــنا میروم

من میروم از قــــــلب تــو اما تو در قـــــلب منی

                     تا تو بسوزی با دلــم بــا دیـــــــن و ترسا میروم

از قله های آرزو فــــــتح کــــرده ای نــفرین من

                    قــاسم دگر دیوانه شد ٰ مــجنون به صحرا میروم

قاسم رنجبر 31/5/90

                                              زخم کهنه

اشك من آخر بريزد بر گل و گـــلزار تو

                                    اشتياقي نيست دگر بر لحظه ي ديدار تو

چشمه ي اشك تمنا خشك گرديـداز فراق

                                    روزي آيي رفته باشدعاشق وغمخوار تو

ناله هاي عاشقت آخر به سنگ تبديل شد

                                     زير بار غم شــكستم از پـــــي كردار تو

اين دلم دارد هزاران زخـم كهنه از شما

                                     اين جراحت هاي قلبم مـــانده از ايثار تو

ناله هايم بر در و ديوار خــانه ماندنيست

                                    عاقبت آهم بــــگيرد بــــر دل بــــيمار تو

قاسم ازعشق تومي گفت وبه خود مي باليد

                                  فاصله انـــداخت ميان چشم و دل ديوار تو

قاسم رنجبر3/4/1392                                                          

                                    جشن مهر

اگر در خاک کوی تو زنـــد تیشه بــه سر فریاد

                      که بعد از رفتن  شیرین دگر پـــوسید دل فرهاد

به جشن مــــهر تو آیـم بریزم صد گـــل تحسین

                      بزن مطرب به آن تـــارت بـــده ساقی می بیداد

سحر در آن نماز عشق دعایی کن تو ای ساقی

                           شب هجران من شــمعی بـسوزد بر رخ شمشاد

گل نرگس چنین بــاید بـــهارش در خزان دیدن

                         دمی بنگر به این دنیا چـــگونه میرود چون باد

دل کافر بـــسوزانم بــــه ایـن اوضاع و احوالم

                         شبستان مرا دیـــــگر نـــمانده عــــشقی بربنیاد

غم و اندوه من بـــنـــگرکه سـالها همدمم بودند

                    حــذر کــن ازغــم وغـــصه چو آید روزگاری شاد

 دل صـاحب قــــرارمن شکستی با سخن هرجا

                         مرا بــا زخم روی بال سپردی دست آن صیاد

بزن تیرخلاص برمن که رسم عاشقی این بود

                        که قـــاسم از خدا خواهد تمام لحظه هایت شاد     

                                نفرت

امروز كه دلگيرم زتــــــو ،دلـــتــــنـگ فردا ميشوم

           بیزاری از من مـــــیروم  مــــجنون لــیلا میشوم                    

 من عاشق تو گـــــشتم و تو دشــــمن اين دل شدي

                باشد کــه دیگر بــعد از این چون اشک رویا میشوم

    بنگر كه دردت تا كـــجـــا ريــــشه زده بـر جــان من

                  خوردم قسم بـــر جـــان تــوبـی تو چه شیدا میشوم

با رفتنت حــــتي دگــــر در گريه هم حـــسي نبود

                  يك قـطره از چـــشمــان تــو من سيل غمها ميشوم

  در کوره راه زنــدگی مـــست دو چــــشمانت شدم

                    با رفتــنت از پـــیش مــن بـــــر دار هیدا میشوم

قاسم دگر حـــرفی نـــــزد در آن شـــــب بارانیت

                نفــــرت ز مــــن داری عـزیز از دور تماشا میشوم 

                                     آشفته

آتشي بر جان مــــــن زد آن نـــگاه مـــست يار

                     كي فراموش مي شـــود اين خـاطرات ماندگار

          بر دل و بر جــان من آتــــش زدي با هر نگاه

                      شعله انداختي به جـــــانم بــا رخـت زيبا نگار

          اين دلم با زلف تو آشـــــــــفته شد در بند تاب

                     كي تــوان بـار ديگر دل را  كـــشم در زير بار

          دل گــــرفته در غروبي از  خـــودم تــا بيكران

                       طاقت حــرفش ندارم مي كَشم خود را بـه دار

قاسم از دنياي بي مهري يارش رفتني است  

                     مي نويـــسد صد هزار نفرين به تواي روزگار

                                مرغ عشق

به چشم خویش دیدم من که یار دردم ندید و رفت

                       به جان خسته ی این دل کـــــه آه دل شنید ورفت

چرا یار از دل غمگین نگاهی سوی یارش نیست

                        که نقاش چهره ی ازغــم چونقش من کشیدورفت

اگر زانـــو زدم در غـــم اگر در خود شکستم من

                    که درگ_لزار عشق من  چـومرغ عشق پریدورفت

نشستم با هزار افــــسوس به کـنج بی کسی هردم

                       که در بازار یـــکرنگی دورنـگی اوخرید و رفت

دل قاسم  شکستی توبه دسـت روزگــــار خـویش

                         که آن تلخی زهر عـــشق نپرسیده چـشید و رفت

×××××××××قاسم رنجبر ××××××26/5/1392×××××× 

تا جا م گرفـــــــتم مــــن از ســـا قی بد نام                               

                         از گوهر گیتی نــــــشوم مست به این جام

ما را به کجا میبری ای چــرخ پر از تاب

                         ترسم بـــــبرد خاک مراکــــوزه ی فرجام

دیوانه اگر خـورد از این کوزه ی  دردم

                           بی مطرب ومی ٰمیکده را رنگ سیه فام

ســـبز است به دل درد زیادی ز مکافات

                            از تجربه او چنیــن پا بنهادیم به این دام

کوشــش بنما قـــــاسم اگر هست سراطی

                            کز راه کج آورده شوی راست بدین نام

×××××××××××قاسم رنجبر ×××17/5/1387××××××

        تو را دعوت به دل كردم ،چرا كه روح و جان بودي

                         چو چشمم ديد جمـال تو ســــروده بر زبان بودي

لبانم نام تو مي گفت چـو گــــوشم شوق گفتارت

                  كه پا فرمـــــــانبر دل بــــــود خيالم آسمان بودي

نه فرمان ميدهد عــــقلم نه دســــتم ميرسد جايي

                نوشتم نازنــــين من، تــــــــــو عشق ديگران بودي

سر و گــــردن نهادم كج به پيش خانه ي دشمن

                زماني عــــاشقت بودم ،تو مــــــــعشوق فلان بودي

 تن رنجور من ديگر نمــــــــي آيد بـــه درگاهت

                  بدان از چـــــشم دل رفـتي ،تو با من آنچنان بودي

من افتادم به دام تو ،تـو افــــتادي ز چــــشمانم

                     براي پـاكي عـشقم ،تـــــو نــــــفرين زمان بودي

          كجا بايد رود قــــاسم ز دســــت بي وفايمهر 

                               چنين بـــودم چنان بودي همين بودم همان بودي

                                       دشمن       

تو بودي يار و غمخوارم ولي امروز شدي دشمن

            چرا خنجر كشـــــي از پشت بزن از روبرو بر من

دلم در قيد دنــــــيا نيسـت تو بشكن اين دل تــنها

             كه عـــشقت مـــرده دراحساس سياهي جامه اين تن

بياد آن شب مهتاب كه عشق پــــيوند دل ميزد

             مـــحبت كه فــــرو بــنشست چـو كـــينه ميزند دامن

قبيله فكر كوچ آمد من و دل مانده در قشلاق

             چو پـــيونـــدي مــــيــان مــاست مثال آتش و خرمن

         ز قــــــاسم تو بگير احوال كه امروزش چگونه رفت

               كه بي تــو لحظه اي بودن حرام است زندگي بر من 

 چشم من در انتظار ت حلقه بر در مانده بود  

                      گر نشیند اشک بر رخ پس دلی درمانده بود

بین من با این دلم  یک  فا صله  دیوار شد

                     آخر هر دل شکستن  نامه ی  شرمنده  بود  

سالیانی  بس  دراز  من  خورده ام خون جگر

                    خون  دل  خوردن  فقط  از  سادگی بنده بود  

آرزو ها یم  همه  در زیر غفلت خاک شد

                      آنچه بیگانه زلب شد نقشی از آن خنده بود

آفرین و مرحبا  باید  به  تو  گفت  نازنین

                       در  مقام  زندگی   قاسم  فقط   بازنده  بود 

سروده از قاسم رنجبر

حکایت ظلم خان بر رعیت

در ادامه مطلب